દરગાહ-એ-હઝરત નિઝામુ્દ્દીનઃ કુન ફાયા કુન.. કુન ફાયા કુન

'રોકસ્ટાર'ની સૌથી મોટી ખાસિયત ખુદ 'રોકસ્ટાર' જ છે. એ એક ફિલ્મ માત્ર નથી પણ એક એક્સપેરિયન્સ છે. એ અનુભવ છે જે ભૂલાતો જ નથી. હિર વગરના જોર્ડનની જઝ્બાતી જદ્દોજહદ, એની અધુરપ, એની એકલતા, એની અગન અને એની લગન 'રોકસ્ટાર'ને એક એવી રુહાનિયત બક્ષે છે કે તમે જાણ્યે-અજાણ્યે એની રુમાનિયતમાં ખેંચાયા કરો. ભાગ્યે જ એવો દિવસ ગયો હશે જ્યારે મેં 'રોકસ્ટાર'ના સોંગ્સ નહીં સાંભળ્યા હોય! એને અનુભવ્યા નહીં હોય! અને કદાચ એટલે જ, રુહમાં ઉતરી ગયેલો 'રોકસ્ટાર' સાથેનો રાબ્તા, મારા નાસ્તિક પગને હઝરત નિઝામુદ્દીન ઓલિયાની દરગાહ ખેંચી ગયો... 

મન કે મેરે યે ભરમ
કચ્ચે મેરે યે કરમ
લેકે ચલે હૈં કહાં મેં તો જાનુ હી ના..

કદમ બઢા લે... હદો કો મિટા લે...
આજા ખાલી પન મેં પી કા ઘર તેરા...

દરગાહના રસ્તે વેચાઇ રહેલા ચાંદીના બર્તન 

જે મહેક તમારા પગને રોકી રાખે એ... 

દરગાહના રસ્તા વચ્ચે પડતી બંગલેવાલી મસ્જિદ 

દરગાહના રસ્તે લાગેલું બઝાર

જવાની ખર્ચીને બૂઢાપો વેચી રહેલો બંદો 

રેસ્ટરૉ પર સજાવેલી શિરમાલ

ગંગા-જમુની અખબાર

ગંગા-જમુની કિતાબે

દરગાહના રસ્તે પડતી એક દૂકાન

ઇસતક્બ઼ાલ કરતા ગુલાબ વ ઇત્ર 

ખુસરો દરિયા પ્રેમ કા, સો ઉલટી વા કી ધાર... જો ઉબરા સો ડૂબ ગયા, જો ડૂબા હુવા પાર

રંગરેઝા... રંગરેઝા

 'જબ જાન મેરી નિકલે... તુ મેરે સામને આ જાના...' 'ખુદાને મહેબુબ માનતી સુફી તેહઝીબ 

'કાગા સબ તન ખાઇયો મેરા, ચુન-ચુન ખાઇયો માંસ ય
યે દો નૈના મત ખાઇયો, મોહે પિયા મલિન કી આસ'
બાબા ફરીદને લલકારતા કવ્વાલ.. 

કાનમાં ગુંજી રહેલા શબ્દો 'મેં હોશહવાઝ ખો બેઠા તુમને જો કહાં હસ કે યૈ હૈં મેરા દિવાના... "